Staw łok­ciowy jest sta­wem zło­żo­nym o skom­pli­ko­wa­nej budo­wie. W jego skład wcho­dzą trzy współ­dzia­ła­jące połą­cze­nia sta­wowe, oto­czone wspólną torebką stawową:

- staw ramienno-łokciowy

- staw ramienno-promieniowy

- staw promieniowo-łokciowy bliższy.

Zabu­rze­nie w któ­re­go­kol­wiek z nich pro­wa­dzi do zabu­rzeń funk­cji całej koń­czyny, w szcze­gól­no­ści funk­cji ręki.

Na zewnątrz od torebki sta­wo­wej leżą wię­za­dła, sta­no­wiące główne zabez­pie­cze­nie łok­cia przed zwich­nię­ciami. Struk­tury wię­za­dłowe speł­niają tu nie­zwy­kle istotną rolę i są pod­da­wane dużym obcią­że­niom pod­czas prze­no­sze­nia sił, zwłasz­cza w kie­run­kach bocz­nych, z powodu nie­wiel­kiego wspo­ma­ga­nia sta­bi­li­za­cyj­nego ze strony mięśni.

Mię­śnie prze­bie­gają wokół stawu i możemy podzie­lić je na grupy:

- przed­nią (mię­śnie zgi­na­jące staw łokciowy)

- tylną (mię­śnie pro­stu­jące staw łokciowy)

- boczną (mię­śnie pro­stu­jące nad­gar­stek i palce)

- przy­środ­kową (mię­śnie zgi­na­jące nad­gar­stek i palce).

- pro­na­tory i supi­na­tory (mię­śnie wyko­nu­jące odwró­ce­nie i nawró­ce­nie dłoni).

Naj­więk­sze z nich to pro­stow­niki łok­cia ( mię­sień trój­głowy ramie­nia) i zgi­na­cze (mię­sień dwu­głowy, ramienno-promieniowy i ramienny).

Wię­za­dła oraz torebka, jako ele­menty sta­bi­li­zu­jące staw łok­ciowy, czę­sto ule­gają uszko­dze­niu pod­czas ura­zów. Naj­waż­niej­sze wię­za­dła to: wię­za­dło poboczne boczne, wię­za­dło poboczne przy­środ­kowe i wię­za­dło pierścieniowate.

Mimo dużej wro­dzo­nej sta­bil­no­ści łokieć jest dru­gim naj­czę­ściej zwi­cha­nym się stawem.

A.W.