Wertebroplastyka to zabieg neurochirurgiczny, który polega na przezskórnym wstrzyknięciu cementu do trzonu kręgu, który uległ kompresyjnemu złamaniu. Jest to metoda małoinwazyjna, odbywa się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, a nacięcie skóry do operacji wynosi kilku milimetrów długości. Przez cały czas stosowany jest podgląd rentgenowski.
Wprowadzany cement (PMMA — Polimetylmetakrylat) ma formę płynną, a gęstnieje do dużej twardości w czasie ok. 15–20 minut. Gęstnieniu towarzyszy wydzielanie dużej ilości ciepła (do ok. 70 st. C), co powoduje, że zakończenia nerwowe wewnątrz trzonu zostają skoagulowane, przynosząc natychmiastowy efekt przeciwbólowy.
Cement podawany jest pod ciśnieniem, dzięki czemu rozchodzi się po całym trzonie wzmacniając jego strukturę i zapobiegając jego dalszej degradacji.
Można wykonywać zabieg na dowolnej ilości kręgów, w trakcie jednej sesji lub następujących po sobie zabiegów.
Wertebroplastyka jest często stosowana przy złamaniach osteoporotycznych. Operację najczęściej przeprowadza się w fazie ostrej choroby, gdy złamanie jest świeże.
Sporadycznie wykonuje się również w celu wzmocnienia kości osłabionych nowotworem lub po ostrych urazach mechanicznych.
Przez lata, poza zapobieganiem występowania osteoporozy, niewiele można było zaproponować pacjentom. Osłabiony osteoporotycznie trzon kręgu nie wytrzymuje obciążeń i zapada się, ponieważ tylna część kręgosłupa nie jest objęta procesem chorobowym kręgosłup pochyla się do przodu a złamany trzon przybiera kształt klina. Do złamania dochodzi często bez urazu, podczas zwykłych codziennych obciążeń. Niestety wertebroplastyki nie można wykonywać, gdy trzon jest zbyt mocno zapadnięty, gdyż zabieg nie jest wtedy wystarczająco bezpieczny.
Powikłania wertebroplastyki zdarzają się rzadko, stanowią mniej niż 5% pacjentów, np. wyciek cementu. Wyciek cementu zdarza się stosunkowo często i zazwyczaj jest nieszkodliwy. Niebezpieczna jest sytuacja, gdy cement zostaje wtłoczony do kanału kręgowego, gdyż może wtedy dojść do porażenia kończyn.
Pacjenci ze szpitala wychodzą tego samego lub następnego dnia, w zależności od zastosowanego znieczulenia.
Przez pierwszy miesiąc po zabiegu należy prowadzić oszczędzający tryb życia. Powrót do aktywności fizycznej powinien trwać 4–6 tygodni, przez ten czas należy prowadzić oszczędzający tryb życia.
A.W.
Jeżeli masz jakieś pytania dotyczące tego tematu prosimy o kontakt : kontakt@fizjoinformator.pl