Zmiany zwy­rod­nie­niowe krążka mię­dzy­krę­go­wego kumu­lują się już od 20 roku życia i naj­czę­ściej mają postać obwo­do­wych i pro­mie­ni­stych prze­rwań pier­ście­nia włók­ni­stego, uwy­pu­kleń pier­ście­nia, obni­że­nia krążka, uszko­dze­nia płytki gra­nicz­nej, prze­miesz­cze­nia się frag­ment krążka dotrzo­nowo przez płytkę graniczną.

I sto­pień uszko­dze­nia – objaw ‘’kłębka waty’’

II sto­pień uszko­dze­nia – ‘’płacikowy’’

III sto­pień uszko­dze­nia – nieregularny

IV sto­pień uszko­dze­nia – pęknięty

V sto­pień uszko­dze­nia – przepuklinowy

Pro­ces dege­ne­ra­cji naj­czę­ściej roz­po­czyna się od mecha­nicz­nego prze­cią­że­nia, które powo­du­jąc uszko­dze­nie struk­tury krążka wywo­łuje kaskadę reak­cji  komór­ko­wych, które z koleji pro­wa­dzą do dal­szych uszkodzeń.

Dowie­dziono, że podat­ność zmian zwy­rod­nie­nio­wych wynosi 50–70% przy­pad­ków, ale ważne są także czyn­niki śro­do­wi­skowe, włącz­nie z odży­wia­niem i rodza­jem wyko­ny­wa­nej pracy. Wszyst­kie czyn­niki łącz­nie (wiek, gene­tyka, obcią­że­nia, nie­do­sta­teczny trans­port meta­bo­li­tów itp.) osła­biają nie­które krążki mię­dzy­krę­gowe na tyle, że nawet nie­wielki incy­dent powo­duje ich fizyczne uszko­dze­nie, np. kichnięcie.

Kiedy pęk­nię­cia umoż­li­wiają prze­miesz­cze­nie jądra miaż­dży­stego wzglę­dem pier­ście­nia włók­ni­stego, tak, ze zostaje naru­szony obwód krążka, wów­czas mówimy o jego wypa­da­niu lub ‘’prze­pu­kli­nie’’. Zależ­nie od stop­nia prze­miesz­cze­nia jądra wyróż­niamy pro­tru­zję (,pier­ścień włók­ni­sty jest wyraź­nie uwy­pu­klony),  eks­tru­zję (krą­żek ulega roze­rwa­niu, ale wyparte jądro zostaje połą­czone z resztą krążka) i sekwe­stra­cję (tkanka jądra zostaje wyci­śnięta z krążka).

A.W.

Jeżeli masz jakieś pyta­nia doty­czące tego tematu pro­simy o kon­takt :   kontakt@fizjoinformator.pl