1. staw ramien­ny (ramien­no-łopat­ko­wy):
2. staw ‘‘pod­bar­ko­wy’’ (szcze­li­na mię­dzy powierzch­nią mię­śnia nara­mien­ne­go a stoż­kiem rotatorów)
3. staw żebro­wo-łopat­ko­wy
4. staw bar­ko­wo-oboj­czy­ko­wy
5. staw most­ko­wo-żebro­wo-oboj­czy­ko­wy

Wszyst­kie sta­wy są od sie­bie mecha­nicz­nie uza­leż­nio­ne, czy­li muszą funk­cjo­no­wać wspól­nie. Ich udział zmie­nia się w zależ­no­ści od typu wyko­ny­wa­ne­go ruchu.

Powierzch­nie sta­wo­we sta­wu ramiennego:

Staw ramien­ny posia­da sfe­rycz­nie ukształ­to­wa­ne powierzch­nie w for­mie gło­wy kości ramien­nej i panew­ki sta­wo­wej łopat­ki. Gło­wa m kształt kuli­sty, nie­re­gu­lar­ny. Kąt nachy­le­nia osi gło­wy do trzo­nu wyno­si 135 stop­ni. Na szyj­ce ana­to­micz­nej, łączą­cej gło­wę z resz­tą trzo­nu kości ramien­nej, wyróż­nia­my guzek więk­szy i mniej­szy, będą­ce miej­scem przy­cze­pu dla nie­któ­rych mięśni.

Powierzch­nia sta­wo­wa łopat­ki ma kształt wklę­sły i jest mniej­sza niż gło­wa kości ramien­nej. Jej brze­gi ota­cza pier­ścień z chrząst­ki włók­ni­stej, wypeł­nia­jąc rowek w czę­ści gór­nej i przed­niej, co spra­wia że panew­ka jest głęb­sza i lepiej dopa­so­wa­na dla głowy.

Obrą­bek ma kształt trój­kąt­ny stąd trzy powierzchnie:

• wewnętrz­na, przy­łą­czo­na do kra­wę­dzi powierzch­ni sta­wo­wej łopatki
• zewnętrz­na, sta­no­wią­ca miej­sce przy­cze­pu dla wię­za­deł i toreb­ki stawowej
• cen­tral­ną, pokry­ta chrząst­ką, pozo­sta­ją­cą w kon­tak­cie z gło­wą kości ramiennej.

A.W.