1. staw ramienny (ramienno-łopatkowy):
2. staw ‘‘pod­bar­kowy’’ (szcze­lina mię­dzy powierzch­nią mię­śnia nara­mien­nego a stoż­kiem rotatorów)
3. staw żebrowo-łopatkowy
4. staw barkowo-obojczykowy
5. staw mostkowo-żebrowo-obojczykowy

Wszyst­kie stawy są od sie­bie mecha­nicz­nie uza­leż­nione, czyli muszą funk­cjo­no­wać wspól­nie. Ich udział zmie­nia się w zależ­no­ści od typu wyko­ny­wa­nego ruchu.

Powierzch­nie sta­wowe stawu ramiennego:

Staw ramienny posiada sfe­rycz­nie ukształ­to­wane powierzch­nie w for­mie głowy kości ramien­nej i panewki sta­wo­wej łopatki. Głowa m kształt kuli­sty, nie­re­gu­larny. Kąt nachy­le­nia osi głowy do trzonu wynosi 135 stopni. Na szyjce ana­to­micz­nej, łączą­cej głowę z resztą trzonu kości ramien­nej, wyróż­niamy guzek więk­szy i mniej­szy, będące miej­scem przy­czepu dla nie­któ­rych mięśni.

Powierzch­nia sta­wowa łopatki ma kształt wklę­sły i jest mniej­sza niż głowa kości ramien­nej. Jej brzegi ota­cza pier­ścień z chrząstki włók­ni­stej, wypeł­nia­jąc rowek w czę­ści gór­nej i przed­niej, co spra­wia że panewka jest głęb­sza i lepiej dopa­so­wana dla głowy.

Obrą­bek ma kształt trój­kątny stąd trzy powierzchnie:

• wewnętrzna, przy­łą­czona do kra­wę­dzi powierzchni sta­wo­wej łopatki
• zewnętrzna, sta­no­wiąca miej­sce przy­czepu dla wię­za­deł i torebki stawowej
• cen­tralną, pokryta chrząstką, pozo­sta­jącą w kon­tak­cie z głową kości ramiennej.

A.W.