Do gro­na pole­ca­nych przez nas super warzyw dołą­cza rukiew wod­na. Nale­ży ona do rodzi­ny kapu­sto­wa­tych, wraz z gor­czy­cą, chrza­nem i wasa­bi. Nie­daw­no zyska­ła nie tyl­ko w naszych oczach, ale i całe­go świa­ta, jako za spra­wą bada­nia prze­pro­wa­dzo­ne­go przez naukow­ców z ame­ry­kań­skiej rzą­do­wej agen­cji Cen­ters for Dise­ase Control.

Oce­nia­li oni rośli­ny pod kątem zawar­to­ści 17 skład­ni­ków odżyw­czych, uzna­nych przez WHO jako naj­zdrow­sze i naj­bar­dziej hamu­ją­ce roz­wój cho­rób nowo­two­ro­wych oraz ukła­du krą­że­nia (min.: biał­ka, kwas folio­wy, rybo­fla­wi­na, tia­mi­na, nia­cy­na, wita­mi­ny i pier­wiast­ki: cynk, potas, wapń i żela­zo). Rośli­ny zawie­ra­ją­ce ich wyso­kie war­to­ści zosta­ły zakwa­li­fi­ko­wa­ne do bada­nia, a następ­nie stwo­rzo­no ich ran­king wg. gęsto­ści skład­ni­ków odżyw­czych, w ska­li od 1 do 100. Gęstość skład­ni­ków odżyw­czych defi­nio­wa­ła war­tość proz­dro­wot­ną danej rośli­ny. Rukiew wod­na, o wyni­ku 100, zna­la­zła się samym szczy­cie listy bada­nych roślin! Tym samym sta­ła się naj­więk­szym odkry­ciem wśród wszyst­kich osób zaan­ga­żo­wa­nych w  zdro­we  jedze­nie.

A oto naj­więk­sze zale­ty tej­że rośliny :

• zmniej­sza zmarszcz­ki.  Skó­ra prze­ba­da­nych kobiet, po 2 mie­sią­cach codzien­ne­go spo­ży­wa­nia rukwi wygła­dzi­ła się, sta­ła bar­dziej napię­ta i sprę­ży­sta, a ist­nie­ją­ce zmarszcz­ki zmniej­szy­ły się o 40% (!);
• dzię­ki zawar­to­ści izo­tio­cy­ja­nia­nu fene­ty­lu, chro­ni przed nowo­two­ra­mi i może hamo­wać ich roz­wój. Oprócz dzia­ła­nia anty­ra­ko­we­go, izo­tio­cy­ja­nian nada­je rukwi cha­rak­te­ry­stycz­ny pikant­ny posmak, podob­nie jak u rzod­kiew­ki czy chrzanu;
• zna­czą­co obni­ża ryzy­ko raka u pala­czy — w jed­nym z badań u osób, któ­re spo­ży­wa­ły rukiew zauwa­żo­no zmia­ny wska­zu­ją­ce na zmniej­sze­nie uszko­dzeń DNA;
• wspo­ma­ga lecze­nie prze­zię­bień, a jako śro­dek wykrztu­śny, sto­su­je się ją w lecze­niu ast­my. W przy­pad­ku prze­zię­bień spo­ży­wa się rów­nież nasio­na rukwi – powin­no się je roz­gnieść i zmie­szać z wodą, aby uak­tyw­nić enzym myro­sin, któ­ry udraż­nia nos;
• obni­ża poziom złe­go cho­le­ste­ro­lu, poma­ga pozbyć się nad­mia­ru cukru z orga­ni­zmu, i dosko­na­le spraw­dza się w lecze­niu wątro­by, gdyż oczysz­cza ja z toksyn;
• wzmac­nia wło­sy i popra­wia ich wzrost;
• die­te­ty­cy cenią rukiew ze wzglę­du na wyso­ki poziom antyoksydantów;
• moż­na sto­so­wać jako okład w przy­pad­kach opuch­nięć, opryszcz­ki lub owrzodzenia;
• zali­cza się do afrodyzjaków;
• nie nale­ży jeść jej w nad­mia­rze, bo może podraż­nić dro­gi moczowe.

 Rukiew wod­na wca­le nie jest nowym odkry­ciem, w cza­sach sta­ro­żyt­no­ści była popu­lar­nym dodat­kiem do potraw, a swą popu­lar­no­ścią cie­szy­ła się wśród Gre­ków, Rzy­mian i Per­sów. Uży­wa­no jej tak­że do celów medycz­nych, min w połą­cze­niu z octem jako lek na cho­ro­by psy­chicz­ne, jako śro­dek pobu­dza­ją­cy i odświe­ża­ją­cy oddech. Hipo­kra­tes uży­wał rukwi wod­nej jako środ­ka oczysz­cza­ją­ce­go krew oraz wspo­ma­ga­ją­ce­go lecze­nie zabu­rzeń oskrze­lo­wych, a tak­że jako śro­dek zwięk­sza­ją­cy wytrzy­ma­łość. Jej wła­ści­wo­ści doce­niał tak­że Napo­le­on Bona­par­te. Mary­na­rze spo­ży­wa­li ją w celu lecze­nia szkor­bu­tu, a w XIX wie­ku zna­na była jako poży­wie­nie ubo­gich, gdy kanap­ki z rukwią były pod­sta­wą śnia­da­nia kla­sy robotniczej.

W Pol­sce rukiew wod­na wystę­pu­ją­ca w natu­rze jest pod ochro­ną, naj­czę­ściej moż­na ją spo­tkać na zachod­nich tere­nach kra­ju. Nie­ste­ty nie jest łatwo ją zna­leźć tak­że w skle­pach czy straganach.

My pole­ca­my spraw­dzo­ne źró­dło sadzo­nek: www.witona.pl (sklep ogrod­ni­czy w Radzy­mi­nie pod War­sza­wą). War­to poku­sić się o wła­sną hodow­lę w ogród­ku czy na parapecie.

Jeże­li masz jakieś pyta­nia doty­czą­ce tego tema­tu pro­si­my o kon­takt : kontakt@fizjoinformator.pl