Aby móc przy­wró­cić pacjen­to­wi pełen, bez­bo­le­sny zakres ruchu sta­wu kola­no­we­go, nie wol­no tera­peu­cie zapo­mnieć o mobi­li­za­cji rzep­ki i tka­nek mięk­kich. Zanie­dba­nie tych czyn­no­ści może dopro­wa­dzić do utra­ty rucho­mo­ści rzep­ki, obni­że­nia jej („patel­la baja” lub „patel­la infe­ra”), a co za tym idzie do roz­ro­stu tkan­ki włók­ni­stej (artro­fi­bro­zy). Dal­szym efek­tem bra­ku rucho­mo­ści rzep­ki może być skró­ce­nie wię­za­dła rzep­ki, co zwięk­sza siłę wysu­wa­ją­cą pisz­czel. Może dojść, do zwięk­szo­ne­go naci­sku mię­dzy rzep­ką a kością udo­wą, a to w kon­se­kwen­cji może dopro­wa­dzić do zespo­łów bólo­wych w przed­nim prze­dzia­le sta­wu kolanowego.

Mobi­li­za­cja rzep­ki, – czy­li wyko­ny­wa­nie śli­zgów rzep­ką powin­na być wyko­ny­wa­na we wszyst­kich kie­run­kach i płasz­czy­znach w moż­li­wie mak­sy­mal­nym zakre­sie ruchu. Czyn­ność tę nale­ży wpro­wa­dzić od pierw­sze­go dnia po ope­ra­cji, wyko­ny­wać kil­ka­krot­nie w cią­gu dnia i zawsze przez oko­ło 5 minut przed ćwi­cze­nia­mi zakre­su ruchu. Zada­niem tera­peu­ty jest to by uświa­do­mić cho­re­mu wagę tej pro­ce­du­ry i nauczyć pacjen­ta samo­dziel­ne­go wyko­ny­wa­nia mobi­li­za­cji rzep­ki i tka­nek mięk­kich przez oko­ło 8 tygo­dni po ope­ra­cji, lub do momen­tu osią­gnię­cia peł­ne­go zakre­su ruchu sta­wu kolanowego.

E.K.

Jeże­li masz jakieś pyta­nia doty­czą­ce tego tema­tu pro­si­my o kon­takt :   kontakt@fizjoinformator.pl