Krio­te­ra­pia

krioterapiaW naszej stre­fie kli­ma­tycz­nej mróz koja­rzy się z drże­niem, pie­cze­niem uszu, a potem infek­cja­mi. Nato­miast od daw­na wia­do­mo, że ma on i swo­je dobre stro­ny. Umie­jęt­nie daw­ko­wa­ny zmniej­sza ból, uła­twia ruch, odmła­dza i doda­je energii.

Niska tem­pe­ra­tu­ra połą­czo­na z wysił­kiem fizycz­nym powo­du­je wydzie­la­nie endor­fin, dla­te­go zabieg ten jest nazy­wa­ny tera­pią młodości.

Krio­te­ra­pia ogól­no­ustro­jo­wa to lecze­nie zim­nem przy wyko­rzy­sta­niu cie­kłe­go azotu.

Odby­wa się w krio­ko­mo­rze, gdzie panu­je tem­pe­ra­tu­ra od −60 st. C do −160 st. C.

W oddzia­ły­wa­niu na orga­nizm wyróż­nia się dwie fazy: w pierw­szej nastę­pu­je zwę­że­nie naczyń krwio­no­śnych, zmniej­sze­nie prze­pły­wu krwi i obni­że­nie meta­bo­li­zmu, w dru­giej fazie orga­nizm bro­niąc się przed zim­nem, roz­sze­rza naczy­nia krwio­no­śne, powo­du­jąc nawet czte­ro­krot­nie więk­szy prze­pływ krwi. Tym samym zwięk­sza się dotle­nie­nie i odży­wie­nie naj­głę­biej poło­żo­nych tka­nek, nastę­pu­je nor­ma­li­za­cja pra­cy narzą­dów wewnętrznych.

 Wska­za­nia:

Cho­ro­by zapal­ne i zwy­rod­nie­nio­we stawów

Reu­ma­to­idal­ne zapa­le­nie sta­wów (RZS)

Zesztyw­nia­ją­ce zapa­le­nie sta­wów krę­go­słu­pa (ZZSK)

Zespół bole­sne­go bar­ku (PHS)

Zapa­le­nia okołostawowe

Wszel­kie sta­ny poura­zo­we, prze­cią­że­nio­we ukła­du ruchu

Sta­ny poope­ra­cyj­ne (np. dole­gli­wo­ści po usu­nię­ciu łękotki)

Zespo­ły krę­go­słu­po­we, dys­ko­pa­tie (leczo­ne ope­ra­cyj­nie i zachowawczo)

Oste­opo­ro­za

Fibro­mial­gia

Kola­ge­no­zy

Zwal­cza­nie prze­wle­kłe­go i pato­lo­gicz­ne­go bólu (meto­da zachowawcza)

Zwięk­szo­ne napię­cie mięśniowe

Zespo­ły bólu mięśniowo-powięziowego

Stward­nie­nie rozsianym ℠

Nie­do­wła­dy spastyczne

Pora­że­nia połowicze

Mózgo­we pora­że­nie dzie­cię­ce (MPD)

Neu­ro­der­mi­tis, ato­po­we zapa­le­nie skó­ry (AZS)

Łusz­czy­co­we zapa­le­nie stawów

Dna moczo­wa

Skłon­ność do niskie­go ciśnie­nia krwi

Stward­nie­nie rozsiane ℠

Cho­ro­ba Parkinsona

Zespół Sudec­ka

Meno­pau­za

Sta­ny depresyjne

Bez­sen­ność

Migre­na

Prze­mę­cze­nie fizycz­ne i psy­chicz­ne u osób dorosłych

Tre­ning spor­tow­ców wyczynowych

Nad­wa­ga i otyłość

Odno­wa biologiczna

Zmniej­szo­ne libido

Efek­ty:

Dzia­ła­nie prze­ciw­bó­lo­we, prze­ciw­o­brzę­ko­we, przeciwzapalne

Obni­że­nie napię­cia mięśni

Wzrost siły mięśniowej

Roz­sze­rze­nie naczyń i zwięk­szo­ny prze­pływ krwi

Wspo­ma­ga­nie pro­ce­sów rege­ne­ra­cji i gojenia

Wzrost stę­że­nia hor­mo­nów (ACTH, kor­ty­zo­nu, beta-endor­fin oraz testo­ste­ro­nu u mężczyzn)

Popra­wa obni­żo­ne­go nastroju

Zwięk­sze­nie efek­tyw­no­ści ćwi­czeń po zabiegu

Pod­nie­sie­nie odpor­no­ści na infekcje

Popra­wa mine­ra­li­za­cji kości

Odno­wa bio­lo­gicz­na przy inten­syw­nych treningach

Wspo­ma­ga­nie odchudzania

Dzia­ła­nie antycellulitowe

Zwięk­sze­nie libido

Popra­wa jako­ści snu

Zwięk­sze­nie wital­ność organizmu

Ujędr­nie­nie skó­ry, likwi­da­cja cellulitisu

Prze­ciw­wska­za­nia:

Uszko­dze­nia skóry

Aler­gie na zimno

Nie­to­le­ran­cja zimna

Odmro­że­nia

Cho­ro­ba nowotworowa

Nie­któ­re cho­ro­by ukła­du krą­że­nia ( stan po zawa­le, nie­wy­dol­ność krą­że­nio­wa, zabu­rze­nia ryt­mu ser­ca, prze­by­te zato­ry tętnicze)

Zakrze­po­we zapa­le­nie żył głębokich

Nie­usta­bi­li­zo­wa­ne nad­ci­śnie­nie tętnicze

Nad­czyn­ność i nie­wy­rów­na­na nie­do­czyn­ność tarczycy

Dzia­ła­nie nie­któ­rych leków, np. neu­ro­lep­ty­ków, oraz alkoholu

Ostre scho­rze­nia dróg odde­cho­wych, cho­ro­by nerek i pęche­rza moczowego

Cią­ża

Klau­stro­fo­bia

Zabu­rze­nia czucia

Cho­ro­ba Raynaud

Miej­sco­we zabu­rze­nia ukrwienia

Znacz­na niedokrwistość

Nad­mier­na labil­ność emo­cjo­nal­na wyra­ża­ją­ca się m.in. potli­wo­ścią skóry

Ostre infek­cje

Sto­so­wa­nie nie­któ­rych leków (neu­ro­lep­ty­ki)

Klau­stro­fo­bia

Wynisz­cze­nie i wychło­dze­nie organizmu

Stan po spo­ży­ciu alkoholu

Poda­na lista prze­ciw­wska­zań nie jest peł­na: lekarz kwa­li­fi­ku­ją­cy do krio­ko­mo­ry oce­nia każ­do­ra­zo­wo, czy pacjent może sko­rzy­stać z zabiegu.

Zabieg w krio­ko­mo­rze trwa 2–3 minu­ty. U czło­wie­ka krót­ki, bar­dzo inten­syw­ny wpływ krań­co­wo niskich tem­pe­ra­tur uru­cha­mia reak­cje hor­mo­nal­ną, powo­du­ją­cą przy­spie­sze­nie prze­mia­ny tkan­ko­wej i pod­wyż­sze­nie cie­pło­ty tka­nek. Wpływ niskich tem­pe­ra­tur na roz­luź­nie­nie mię­sni szkie­le­to­wych tłu­ma­czy się zmniej­szo­nym napły­wem bodź­ców bólo­wych do rdze­nia krę­go­we­go. W obrę­bie koń­czyn zacho­dzi reak­cja otwie­ra­nia lub zamy­ka­nia prze­tok tęt­ni­czo-żyl­nych. Wszyst­ko to stwa­rza warun­ki do postę­po­wa­nia reha­bi­li­ta­cyj­ne­go, któ­re moż­na zin­ten­sy­fi­ko­wać lub przedłużyć.

Wyko­rzy­sty­wa­nie oddzia­ły­wa­nia tem­pe­ra­tur krio­ge­nicz­nych na ustrój czło­wie­ka ma nie tyl­ko zasto­so­wa­nie w medy­cy­nie, ale rów­nież w spo­rcie. Jest to dosko­na­ła meto­da odno­wy bio­lo­gicz­nej, pozwa­la­ją­ca w szyb­ki i efek­tyw­ny spo­sób zre­ge­ne­ro­wać orga­nizm po wytę­żo­nym wysiłku.

A.W.

Jeże­li masz jakieś pyta­nia doty­czące tego tema­tu pro­simy o kon­takt :   kontakt@fizjoinformator.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


two × 2 =