Kciuk nar­cia­rza (gajo­wego) ozna­cza uraz wię­za­dła łok­cio­wego stawu śródręczno-paliczkowego kciuka. Powstaje w wyniku nad­mier­nego odwie­dze­nia kciuka, np. u nar­cia­rzy uży­wa­ją­cych pasów od kij­ków, które pocią­gają kciuk pod­czas upadku. Uraz ten sta­nowi około 3% wszyst­kich kon­tu­zji narciarskich.

Zwich­nię­ciom tego typu ule­gają rów­nież bram­ka­rze, osoby upra­wia­jące nor­dic wal­king itp. Okre­śle­nie ‘’kciuk gajo­wego’’ wyni­kało z uszko­dzeń wystę­pu­ją­cych przy czę­sto powta­rza­nych ruchach pod­czas uśmier­ca­nia zwie­rzyny, któ­rej daw­niej gajowi skrę­cali kark, trzy­ma­jąc go mię­dzy kciu­kiem a pal­cem wskazującym.

Naj­częst­sze objawy to bole­sność strony łok­cio­wej stawu śródręczno-paliczkowego kciuka, obrzęk, krwiak i osła­bie­nie chwytu.

Dia­gno­styka naj­czę­ściej spro­wa­dza się do bada­nia manu­al­nego, USG lub MRI.

Zerwa­nie czę­ściowe czy zła­ma­nie awul­syjne bez prze­miesz­cze­nia można leczyć zacho­waw­czo, co polega na unie­ru­cho­mie­niu stawu na 3–6 tygo­dni. W tym cza­sie zaleca się ogra­ni­cze­nie aktyw­no­ści fizycz­nej, sto­so­wa­nie pozy­cji uło­że­nio­wych (ukła­da­nie ręki wysoko) i chłodzenie.

Jeżeli doszło do cał­ko­wi­tego zerwa­nia ścię­gien lub zła­ma­nia z prze­miesz­cze­niem odłamu, zaleca się zabieg ope­ra­cyjny. Rów­nież w sytu­acji, gdy zerwa­niu czę­ści dal­szej wię­za­dła towa­rzy­szy prze­miesz­cze­nie kikuta do postawy kciuka a tak powstałą wolną prze­strzeń wypeł­nia roz­ścię­gno mię­śnia przy­wo­dzi­ciela kciuka (mecha­nizm ten okre­śla się uszko­dze­niem typu Stenera).

W obu spo­so­bach lecze­nia po ok.4 tygo­dniach można roz­po­cząć deli­katne ćwi­cze­nia mię­śni (np.izometryczne), pro­prio­re­cep­cji i zakre­sów ruchu, uzgod­nio­nych z lekarzem.

A.W.

Jeżeli masz jakieś pyta­nia doty­czące tego tematu pro­simy o kon­takt : kontakt@fizjoinformator.pl