Naj­praw­do­po­dob­niej doszło do zwich­nię­cia rzep­ki – czy­li do prze­miesz­cze­nia się jej z bruz­dy mię­dzy­kłyk­cio­wej do boku lub przy­środ­ko­wo. Naj­czę­ściej jest to zwich­nię­cie bocz­ne, któ­re może być spo­wo­do­wa­ne bez­po­śred­nim (duża siła przy­ło­żo­na do przy­środ­ko­wej czę­ści kola­na np. kop­nię­cie) lub pośred­nim ura­zem. Do sytu­acji takich może dojść, gdy udo jest roto­wa­ne wewnętrz­nie, kola­no zgię­te i sko­śla­wio­ne a sto­pa usta­lo­na na pod­ło­żu. Jeże­li ist­nie­je jakaś dodat­ko­wa pato­lo­gia, np. bocz­ne usta­wie­nie guzo­wa­to­ści kości przy­środ­ko­wej, uogól­nio­na wiot­kość sta­wów, nad­mier­na rota­cja wewnętrz­na kości udo­wej bądź wcze­śniej­sze ura­zy to praw­do­po­do­bień­stwo zwich­nię­cia rzep­ki jest dużo większe.

Nale­ży pod­kre­ślić, że zwich­nię­cie rzep­ki jest dużym ura­zem i nie powin­no się go igno­ro­wać, ponie­waż w kon­se­kwen­cji może dojść do uszko­dze­nia wie­lu struk­tur. Cie­ka­wost­ką jest, że to nie w momen­cie ura­zu, ale pod­czas powro­tu rzep­ki na jej wła­ści­we miej­sce kola­no jest nara­żo­ne na naj­więk­sze uszko­dze­nia takie jak ode­rwa­nie frag­men­tu chrząst­ki a nawet frag­men­tu kości z powierzch­ni przy­środ­ko­wej rzep­ki lub kłyk­cia kości udo­wej, czy też roze­rwa­nie trocz­ków przy­środ­ko­wych i wię­za­dła rzep­ko­wo-udo­we­go przy­środ­ko­we­go. Trze­ba pamię­tać, że ode­rwa­ny kawa­łek chrząst­ki może pozo­stać w sta­wie jako cia­ło wol­ne i dawać dodat­ko­we obja­wy bólo­we czy też blo­ko­wa­nie zakre­su ruchu sta­wu kolanowego.

Po epi­zo­dzie zwich­nię­cia nale­ży nie­zwłocz­nie udać do leka­rza i pod­dać bada­niom kli­nicz­nym i obra­zo­wym (zdję­cie rtg, rezo­nans, usg). Obja­wy, jakie moż­na zaob­ser­wo­wać po zwich­nię­ciu rzep­ki to powięk­sze­nie zary­su kola­na wyni­ka­ją­ce z krwa­wie­nia wewnątrz sta­wu, ból głów­nie po stro­nie przy­środ­ko­wej kola­na oraz ogra­ni­cze­nie rucho­mo­ści w stawie.

Rzad­ko zda­rza się, że w chwi­li bada­nia rzep­ka jest nadal zwich­nię­ta, mimo to u pacjen­tów już pod­czas bada­nia kli­nicz­ne­go wystę­pu­je strach przed kolej­nym zwichnięciem.
U wie­lu pacjen­tów w przy­pad­ku nawra­ca­ją­cych zwich­nięć rzep­ki koniecz­na jest inter­wen­cje chi­rur­gicz­na w posta­ci prze­cię­cia trocz­ków bocz­nych czy też zmia­na kon­fi­gu­ra­cji apa­ra­tu wyprost­ne­go kola­na poprzez prze­su­nię­cie przy­cze­pu wię­za­dła rzep­ki( np. oste­oto­mia Fulkersona).Po ope­ra­cjach koniecz­ne jest unie­ru­cho­mie­nie koń­czy­ny w wypro­ście na okres zależ­ny od rodza­ju wyko­na­ne­go zabie­gu oraz pod­da­nie się rehabilitacji.

E.K.

Jeże­li masz jakieś pyta­nia doty­czą­ce tego tema­tu pro­si­my o kon­takt :   kontakt@fizjoinformator.pl

Jeśli potrzeb­na Ci szy­na CPM to zapra­szam do Szynoteki.

Szy­no­te­ka- wypo­ży­czal­nia szyn CPM — www.szy­no­te­ka.pl