Zmia­ny zwy­rod­nie­nio­we krąż­ka mię­dzy­krę­go­we­go kumu­lu­ją się już od 20 roku życia i naj­czę­ściej mają postać obwo­do­wych i pro­mie­ni­stych prze­rwań pier­ście­nia włók­ni­ste­go, uwy­pu­kleń pier­ście­nia, obni­że­nia krąż­ka, uszko­dze­nia płyt­ki gra­nicz­nej, prze­miesz­cze­nia się frag­ment krąż­ka dotrzo­no­wo przez płyt­kę graniczną.

I sto­pień uszko­dze­nia – objaw ‘’kłęb­ka waty’’

II sto­pień uszko­dze­nia – ‘’pła­ci­ko­wy’’

III sto­pień uszko­dze­nia – nieregularny

IV sto­pień uszko­dze­nia – pęknięty

V sto­pień uszko­dze­nia – przepuklinowy

Pro­ces dege­ne­ra­cji naj­czę­ściej roz­po­czy­na się od mecha­nicz­ne­go prze­cią­że­nia, któ­re powo­du­jąc uszko­dze­nie struk­tu­ry krąż­ka wywo­łu­je kaska­dę reak­cji  komór­ko­wych, któ­re z kole­ji pro­wa­dzą do dal­szych uszkodzeń.

Dowie­dzio­no, że podat­ność zmian zwy­rod­nie­nio­wych wyno­si 50–70% przy­pad­ków, ale waż­ne są tak­że czyn­ni­ki śro­do­wi­sko­we, włącz­nie z odży­wia­niem i rodza­jem wyko­ny­wa­nej pra­cy. Wszyst­kie czyn­ni­ki łącz­nie (wiek, gene­ty­ka, obcią­że­nia, nie­do­sta­tecz­ny trans­port meta­bo­li­tów itp.) osła­bia­ją nie­któ­re krąż­ki mię­dzy­krę­go­we na tyle, że nawet nie­wiel­ki incy­dent powo­du­je ich fizycz­ne uszko­dze­nie, np. kichnięcie.

Kie­dy pęk­nię­cia umoż­li­wia­ją prze­miesz­cze­nie jądra miaż­dży­ste­go wzglę­dem pier­ście­nia włók­ni­ste­go, tak, ze zosta­je naru­szo­ny obwód krąż­ka, wów­czas mówi­my o jego wypa­da­niu lub ‘’prze­pu­kli­nie’’. Zależ­nie od stop­nia prze­miesz­cze­nia jądra wyróż­nia­my pro­tru­zję (,pier­ścień włók­ni­sty jest wyraź­nie uwy­pu­klo­ny),  eks­tru­zję (krą­żek ule­ga roze­rwa­niu, ale wypar­te jądro zosta­je połą­czo­ne z resz­tą krąż­ka) i sekwe­stra­cję (tkan­ka jądra zosta­je wyci­śnię­ta z krążka).

A.W.

Jeże­li masz jakieś pyta­nia doty­czą­ce tego tema­tu pro­si­my o kon­takt :   kontakt@fizjoinformator.pl