Sta­bil­ność czy­li Core stability

coreCore sta­bi­li­ty exer­ci­se  (dosłow­nie: ćwi­cze­nia sta­bi­li­za­cyj­ne rdze­nia, cen­trumm), popu­lar­nie zwa­ne ćwi­cze­nia­mi sta­bil­no­ści ogól­nej, mają na celu wzmoc­nie­nie gor­se­tu mię­śnio­we­go ota­cza­ją­ce­go tułów z każ­dej strony.

Za cen­trum nasze­go cia­ła może­my przy­jąć obszar mię­dzy dol­ną czę­ścią klat­ki pier­sio­wej, a dnem miednicy.

Mię­śnie rdze­nia koor­dy­nu­ją ruchy tuło­wia i sta­bi­li­zu­ją krę­go­słup. Odpo­wied­nie współ­dzia­ła­nie mię­śni i wytrzy­ma­łość na zmę­cze­nie są naj­istot­niej­sze dla zdro­wia i unik­nię­cia kon­tu­zji w sporcie.

Te głę­bo­kie mię­śnie dzia­ła­ją na zasa­dzie pasa ota­cza­ją­ce­go tułów, któ­ry pozwa­la utrzy­mać pro­stą syl­wet­kę. Pod­sta­wo­we mię­śnie tego gor­se­tu to:

  • mię­sień poprzecz­ny brzu­cha: naj­głę­biej poło­żo­ny, leży poni­żej kre­sy uko­śnej. Przy­cze­pia się do krę­gów lędź­wio­wych krę­go­słu­pa, omi­ja je do przo­du łącząc się w linii środ­ko­wej brzu­cha. Jego pra­ca zwięk­sza ciśnie­nie wewnętrz­ne brzu­cha, dzię­ki cze­mu sta­bi­li­zu­je odci­nek lędź­wio­wy kręgosłupa.
  • mię­sień wie­lo­dziel­ny: bie­gnie wzdłuż krę­go­słu­pa, przy­cze­pia­jąc się co dru­gi lub czwar­ty kręg. Nale­ży do gru­py mię­śni postu­ral­nych, pozwa­la­ją­cych utrzy­mać pio­no­wą postawę.
  • Prze­po­na: czy­li głów­ny mię­sień odde­cho­wy, przez połą­cze­nie z  krę­ga­mi lędź­wio­wy­mi sta­bi­li­zu­je tułów.
  • mię­śnie dna mied­ni­cy: poprzez przy­cze­py na kości ogo­no­wej wspo­ma­ga­ją utrzy­my­wa­nie wypro­sto­wa­nej sylwetki.

Wymie­nio­ne wyżej gru­py mię­śnio­we pra­cu­jąc jed­no­cze­śnie utrzy­mu­ją krę­go­słup w naj­bar­dziej opty­mal­nej mecha­nicz­nie (sta­bil­nej) pozycji.

Pra­cu­ją przy każ­dym ruchu cia­ła, więc ich osła­bie­nie dosyć szyb­ko prze­kła­da się na dole­gli­wo­ści bólo­we dol­ne­go odcin­ka kręgosłupa.

Brak ich wytre­no­wa­nia, przy rów­no­cze­snym upra­wia­niu spor­tu, zwięk­sza ryzy­ko ura­zów, ponie­waż nara­ża krę­go­słup na dodat­ko­we, nie­kon­tro­lo­wa­ne współruchy.

Naj­efek­tyw­niej­szy ich tre­ning to ćwi­cze­nia izo­me­trycz­ne w pod­po­rach, gdzie nale­ży utrzy­mać wypro­sto­wa­ną syl­wet­kę. Gdy to już nie spra­wia pro­ble­mu moż­na przejść do trud­niej­szych wyzwań i wyko­ny­wać te same ćwi­cze­nia na nie­sta­bil­nym pod­ło­żu (dysk sen­so­rycz­ny lub bosu).

Celem tre­nin­gu jest więc: odcią­że­nie krę­go­słu­pa, kształ­to­wa­nie pra­wi­dło­wej posta­wy, budo­wa­nie sil­ne­go gor­se­tu mię­śnio­we­go pozwa­la­ją­ce­go na kon­tro­lę ruchów całe­go cia­ła, popra­wa rów­no­wa­gi i pogłę­bie­nie świa­do­mo­ści swo­je­go ciała.

Ćwi­cze­nia na mię­śnie głę­bo­kie powin­ny być nie­od­łącz­nym ele­men­tem każ­de­go tre­nin­gu, nie­za­leż­nie od dys­cy­pli­ny sportowej.

A.W.

Jeże­li masz jakieś pyta­nia doty­czą­ce tego tema­tu pro­si­my o kon­takt : kontakt@fizjoinformator.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


two + = 6