Wer­te­bro­pla­sty­ka to zabieg neu­ro­chi­rur­gicz­ny, któ­ry pole­ga na prze­zskór­nym wstrzyk­nię­ciu cemen­tu do trzo­nu krę­gu, któ­ry uległ kom­pre­syj­ne­mu zła­ma­niu. Jest to meto­da mało­in­wa­zyj­na,  odby­wa się w znie­czu­le­niu miej­sco­wym lub ogól­nym, a nacię­cie skó­ry do ope­ra­cji wyno­si kil­ku mili­me­trów dłu­go­ści. Przez cały czas sto­so­wa­ny jest pod­gląd rentgenowski.

Wpro­wa­dza­ny cement (PMMA — Poli­me­tyl­me­ta­kry­lat) ma for­mę płyn­ną, a gęst­nie­je do dużej twar­do­ści w cza­sie ok. 15–20 minut. Gęst­nie­niu towa­rzy­szy wydzie­la­nie dużej ilo­ści cie­pła (do ok. 70 st. C), co powo­du­je,  że zakoń­cze­nia ner­wo­we wewnątrz trzo­nu zosta­ją sko­agu­lo­wa­ne, przy­no­sząc natych­mia­sto­wy efekt przeciwbólowy.

Cement poda­wa­ny jest pod ciśnie­niem, dzię­ki cze­mu roz­cho­dzi się po całym trzo­nie wzmac­nia­jąc jego struk­tu­rę i zapo­bie­ga­jąc jego dal­szej degradacji.

Moż­na wyko­ny­wać zabieg na dowol­nej ilo­ści krę­gów, w trak­cie jed­nej sesji lub nastę­pu­ją­cych po sobie zabiegów.

Wer­te­bro­pla­sty­ka jest czę­sto sto­so­wa­na przy zła­ma­niach oste­opo­ro­tycz­nych. Ope­ra­cję naj­czę­ściej prze­pro­wa­dza się w fazie ostrej cho­ro­by, gdy zła­ma­nie jest świeże.

Spo­ra­dycz­nie wyko­nu­je się rów­nież w celu wzmoc­nie­nia kości osła­bio­nych nowo­two­rem lub po ostrych ura­zach mechanicznych.

Przez lata, poza zapo­bie­ga­niem wystę­po­wa­nia oste­opo­ro­zy, nie­wie­le moż­na było zapro­po­no­wać pacjen­tom. Osła­bio­ny oste­opo­ro­tycz­nie trzon krę­gu nie wytrzy­mu­je obcią­żeń i zapa­da się, ponie­waż tyl­na część krę­go­słu­pa nie jest obję­ta pro­ce­sem cho­ro­bo­wym krę­go­słup pochy­la się do przo­du a zła­ma­ny trzon przy­bie­ra kształt kli­na. Do zła­ma­nia docho­dzi czę­sto bez ura­zu, pod­czas zwy­kłych codzien­nych obcią­żeń. Nie­ste­ty wer­te­bro­pla­sty­ki nie moż­na wyko­ny­wać, gdy trzon jest zbyt moc­no zapad­nię­ty, gdyż zabieg nie jest wte­dy wystar­cza­ją­co bezpieczny.

Powi­kła­nia wer­te­bro­pla­sty­ki zda­rza­ją się rzad­ko, sta­no­wią mniej niż 5% pacjen­tów, np. wyciek cemen­tu. Wyciek cemen­tu zda­rza się sto­sun­ko­wo czę­sto i zazwy­czaj jest nie­szko­dli­wy. Nie­bez­piecz­na jest sytu­acja, gdy cement zosta­je wtło­czo­ny do kana­łu krę­go­we­go, gdyż może wte­dy dojść do pora­że­nia kończyn.

Pacjen­ci ze szpi­ta­la wycho­dzą tego same­go lub następ­ne­go dnia, w zależ­no­ści od zasto­so­wa­ne­go znieczulenia.

Przez pierw­szy mie­siąc po zabie­gu nale­ży pro­wa­dzić oszczę­dza­ją­cy tryb życia. Powrót do aktyw­no­ści fizycz­nej powi­nien trwać 4–6 tygo­dni, przez ten czas nale­ży pro­wa­dzić oszczę­dza­ją­cy tryb życia.

A.W.

Jeże­li masz jakieś pyta­nia doty­czą­ce tego tema­tu pro­si­my o kon­takt : kontakt@fizjoinformator.pl