Bar­dzo czę­sto pacjen­ci zada­ją takie pyta­nie czy late­ra­li­za­cja jest tym samym scho­rze­niem co bocz­ne przy­par­cie rzep­ki. Otóż odpo­wiedź brzmi tak i nie. Dla­cze­go ? Ponie­waż każ­de bocz­ne przy­par­cie wyni­ka z late­ra­li­za­cji rzep­ki, ale nie każ­da late­ra­li­za­cja jest już bocz­nym przyparciem.

Late­ra­li­za­cja rzep­ki może być np. fizjo­lo­gicz­na i spo­czyn­ko­wa. Przy roz­luź­nio­nym sta­wie kola­no­wym ten­den­cja do prze­miesz­cza­nia się rzep­ki do boku jest natu­ral­na i wyni­ka z ana­to­mii i bio­me­cha­ni­ki. Jest to zwią­za­ne z tym ‚że gło­wa bocz­na mię­śnia czwo­ro­gło­we­go jest sil­niej­sza od gło­wy przy­środ­ko­wej i natu­ral­ne jest to ‚że może w spo­czyn­ku prze­su­wać rzep­kę lek­ko do boku. Pod­czas ruchu rzep­ka powin­na się śli­zgać cen­tral­nie w bruź­dzie pomię­dzy kłyk­cia­mi kości udo­wej. Ruch ten powi­nien być spo­wo­do­wa­ny zrów­no­wa­żo­ną pra­cą skła­do­wych mię­śnia czwo­ro­gło­we­go. Nie zawsze jed­nak tak się dzie­je i rzep­ka zba­cza ze swo­je­go toru prze­su­wa­jąc się w stro­nę bocz­ną. Nad­mier­ne zwięk­sza­nie late­ra­li­za­cji i kom­pre­sji rzep­ki przez ota­cza­ją­ce tkan­ki mięk­kie ogra­ni­cza­ją jej rucho­mość i w kon­se­kwen­cji pro­wa­dzą do bocz­ne­go przy­par­cia. Gdy taka sytu­acja nie zosta­je zauwa­żo­na i prze­cho­dzi w stan dłu­go­trwa­ły, to może mieć  szko­dli­wy wpływ na chrząst­kę sta­wo­wą, któ­ra po pew­nym cza­sie zaczy­na chorować.

Aby jed­nak doszło do prze­miesz­cze­nia rzep­ki muszą zaist­nieć pew­ne warun­ki ana­to­micz­ne. Pro­blem może być bar­dzo zło­żo­ny i może obej­mo­wać róż­ne czyn­ni­ki. Wymie­nić tutaj należy:

1. Nie­pra­wi­dło­wo­ści budo­wy dal­szej nasa­dy kości udo­wej takie jak hypo­pla­zja kłyk­cia bocz­ne­go czy też spły­ce­nie zagłę­bie­nia międzykłykciowego.
2. Nie­pra­wi­dło­wo­ści budo­wy bliż­szej nasa­dy kości pisz­cze­lo­wej takie jak zewnętrz­na rota­cja nasa­dy bądź bocz­ne w sto­sun­ku do pra­wi­dło­we­go umiej­sco­wie­nie guzo­wa­to­ści kości piszczelowej.
3. Nie­pra­wi­dło­wo­ści budo­wy rzep­ki. Zali­czyć tu nale­ży zabu­rze­nia kształ­tu i wiel­ko­ści a tak­że zabu­rze­nia poło­że­nia w sto­sun­ku do kości udowej.
4. Nie­pra­wi­dło­wo­ści doty­czą­ce tka­nek mięk­kich. Przede wszyst­kim docho­dzi tu do roz­luź­nie­nia przy­środ­ko­wych sta­bi­li­za­to­rów rzep­ki. Duże zna­cze­nie ma tak­że ogól­na wiot­kość apa­ra­tu wię­za­dło­we­go oraz nie­pra­wi­dło­we połą­cze­nie włók­ni­ste z pasmem biodrowo-piszczelowym.
5. Nie­pra­wi­dło­wo­ści w obrę­bie mię­śnia czwo­ro­gło­we­go uda a mia­no­wi­cie zabu­rze­nia rów­no­wa­gi siły gło­wy przy­środ­ko­wej i bocz­nej; zanik gło­wy przy­środ­ko­wej; zwłók­nie­nie gło­wy bocznej.
6. Skró­ce­nia bądź wydłu­że­nia wię­za­dła rzepki.
7. Kośla­wość kolan.
8. Nie­pra­wi­dło­wa oś koń­czy­ny (zwięk­szo­na ante­tor­sja szyj­ki kości udo­wej bądź usta­wie­nie ste­pu w pronacji).
9. Róż­ni­ca dłu­go­ści koń­czyn (powo­du­je kom­pen­sa­cyj­ne zwięk­sze­nie pro­na­cji i nad­mier­ne­go odwie­dze­nia sto­py, nad­mier­ne zgię­cie kola­na pod­czas cho­du nad­mier­ne­go zwięk­sze­nie sił reak­cji nad­mier­ne­go sta­wie rzepkowo-udowym).

Jeśli chcesz wie­dzieć wię­cej na temat bocz­ne­go przy­par­cia rzep­ki https://www.fizjoinformator.pl/zespol-bocznego-przyparcia-rzepki/

E.K.

Jeże­li masz jakieś pyta­nia doty­czące tego tema­tu pro­simy o kon­takt :   kontakt@fizjoinformator.pl